Πέμπτη 20 Μαρτίου 2008

Για πρώτη φορά στην σκηνή...


Από μικρή μου άρεσε να συμμετέχω σε μικρά θεατρικά έργα.... Να αλλάζω χαρακτήρες.... Να μην είμαι η ίδια πάντα.... Να είμαι ένα άλλο άτομο ,να μπαίνω στο πετσί του ρόλου...... Να είμαι για μια ώρα διαφορετική , απλά να είμαι κάποιος άλλος.... Και τότε ξεχνάω τις έγνοιες μου και σκέφτομαι όπως σκέφτεται ο ήρωας... Πρώτη φορά που έπαιξα σε θέατρο ήταν πέρσι..... Όταν η τάξη μου έκανε μια εκδήλωση και θα την παρουσιάζαμε σε άλλα σχολεία.... Θα παίζαμε την Στέλλα Βιολάντη....Και καθώς πήρα τον ρόλο στα χέρια μου είχα μείνει άναυδη.... Είχα τον ρόλο της Στέλλας..... Είχα τον ρόλο της πρωταγωνίστριας... Έτριψα τα μάτια μου μήπως ονειρεύομαι ...... Όχι δεν ονειρευόμουν είχα τον ρόλο στα χέρια μου..... Ναι είχα τον ρόλο της Στέλλας......Δεν ήταν όνειρο αφού έφτασα στο σημείο να χαστουκίσω τον εαυτό μου....Ενθουσιάστηκα πολύ.... Γιατί το ήθελα πολύ ...... Πάρα πολύ.... Πιο πολύ όμως ενθουσιάστηκα όταν δέθηκα με τους γύρω μου.... Με όσους συμμετείχαν στο θεατρικό....Με τις καθηγήτριες μου που η ύπαρξή τους έχει παίξει σημαντικό ρόλο για την πορεία της ζωής μου.... Πράγματι αυτό είναι το καλό....Ότι από ένα θεατρικό μαθαίνεις την έννοια σέβομαι και συνεργάζομαι με τους γύρω μου..... Όταν ανέβηκα στην σκηνή εκείνο το απόγευμα έκλεισα τα μάτια και εκφράστηκα όσο μπορούσα..... Όλοι προσπαθήσαμε πάρα πολύ..... Και όταν το θέατρο τέλειωσε.... Κοίταζα δακρυσμένη τον κόσμο από κάτω......Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνο το χειροκρότημα... Τότε είχα καταλάβει πως η ζωή είναι γλυκιά όταν το σημαντικότερο όνειρό σου γίνετε πραγματικότητα.... Για πρώτη φορά βρισκόμουν ανεβασμένη στην σκηνή...

7 σχόλια:

ILive2LoveMe είπε...

Ναι, είναι πολύ όμορφο συναίσθημα:) Το έχω περάσει κι εγώ και ένιωσα ακριβώς το ίδιο, την πρώτη μου φορά που φόρεσα πουέντ στα πόδια μου για να χορέψω μπροστά σε κοινό. Ποτέ άλλωτε δεν ξανάνιωσα έτσι ήταν η εκπλήρωση του ονείρου. Σου εύχομε πάντα να κάνεις τα όνειρά σου πραγματικότητα, όμως κι αν δεν γίνουν κάποια από αυτά , μη το βάζεις. Έχει κι άλλο.. έχει και παρακάτω. Φιλιά

Ανώνυμος είπε...

Τηρώντας την υπόσχεση μου σου ανταποδίδω την επίσκεψη! Το θέατρο σου δίνει πολλά..Λυτρώνει, γιατρέυει, σε ταξιδεύει, σε φτάνει στην κορύφωση των συναισθημάτων..! Απόλυτη κορύφωση θα έλεγα, σε ένα κόσμο "ψεύτικο", πολλές φορές φανταστικό αλλά πάνω απ'όλα δημιουργικό! Σου εύχομαι να έχεις ένα καλό βράδυ και εύχομαι να αγαπάς το θέατρο όσο το αγαπησα εγώ και το αγαπώ ακόμη (αν και φαίνεται αυτό απο το ποστ σου)..!

Καλησπέρα :)

Ανώνυμος είπε...

Axxxx...
Τι μου θύμισες...
Βλέπεις αυτό το μικρόβιο το είχα από μικρή και η πρώτη φορά που ανέβηκα σε σκηνή ήταν στα 9 μου!
Από τότε.. που με χάνεις που με βρίσκεις.. πάνω σε μια σκηνή είμαι..
Βέβαια κι εγώ με θέατρο ξεκίνησα.. αλλά τελικά μου προέκυψε ο χορός...!

Σου εύχομαι αν σου αρέσει να το ακολουθήσεις και μετέπειτα!

Είναι υπέροχο συναίσθημα.. και κάθε φορά είναι σαν την πρώτη φορα κυριολεκτικά!!!

Φιλια πολλάαα!!!

DRN 06 είπε...

Πολύ καλό το μπολγκ σου! Kαι είσαι μόνο 17 ετών! Keep on!

Διάβασα στο προφίλ σου ότι σου αρέσουν τα βιβλία Έραγκον και Νάρνια. Σου προτείνω να διαβάσεις τη τριλογία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών (η ιερή βίβλος της fantasy λογοτεχνίας) καθώς και τα βιβλία του R. A. Salvatore (ξεκίνησε με το The dark elf trilogy)

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα!!!!!!!!
Έκανες παρέλαση?!!!

Wolfgirl είπε...

Γειά σας!!!! Καταρχήν να σας ευχαριστήσω όλους και τώρα έναν έναν ξεχωριστα!

Ilive2loveme Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Όχι δεν θα το βάλω κάτω... Θα παλέψω και αν δεν πετύχει ένα απο τα όνειρά μου θα προσπαθήσω περισσοτερο.

votsala sto pani Το θέατρο κρύβει πολλά μυστικά πολλές φορές σε απαλάζει απο τις καθημερινές σκοτούρες και τις υποχρεώσεις νιώθεις άλλος άνθρωπος. Thanks και να έρχεσε απο εδώ καμιά βόλτα!


Dreamon thanks για τα καλά σου λόγια και για τα βιβλία που μου πρότεινες!!! Εύχομαι να τα ξαναπούμε!!!

Mary anne που είσαι γλυκιά σαν κερασάκι, ακόμα και τα λόγια σου στάζουν γλυκό κεράσι : ) σε ευχαριστώ κι εσένα για τα καλά λογάκια σου και χέρομαι που λατρεύεις το θέατρο. Όχι παρέλαση δεν έκανα γιατί το πόδι μου ακόμα δεν έχει γήνει καλά.... Εύχομαι να τα ξαναπούμε!




ΦΙΛΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!!
WOLFGIRL!!!!

Ανώνυμος είπε...

Αχ... ακόμα αυτό το ποδαράκι....

Περαστικά σου!!!!

Φιλιά!